De verleifde camembaer

Ein lekker flesjke rooje wien bie Titselaer

Waar verleif gewore op ‘ne frisje camembaer

En auch de camembaer hauw enkel nog mer aug veur hööm

Zo’ne lekkere rooje wien… dat waar eine druim

Zo louge zie te liGGe taege euver ein

En waat heilte ze toch zo ontzettend vööl van ein

Naeve de krente en de havermout, De pinda’s en ’t roggebrood

Van sjmörges vruig pes saoves laat de winkel sjloot

Mer zo wie dat dekser in ein leidje geit

Dat kump t er get, wovan se zaes. Dat geuf t ‘m niet

Vrouw Sjötjes koum dao haer en die hauw toch zo gaer

Höör tendjes ens gezat in ein stkök camembaer

’t Flesjke rooje wien is einzaam blieve sjtaon

Hae zoug vrouw Sjötjes mit zien leifde nao boete gaon

Hae bleef achter mit verdreit, En wie ’t geel waal alleneij zeet

Kent ’t druivig mit de winkelleifde gaon

Mer wie dat dan toch weier in ein gouw ballade geit

Gebeurt dao get, waovan me zaet: dat besjteit toch niet

In ens gong dao de winkelbel… en es ich uch noe vertel,

Heer Sjötjes noum Jeanet, t fleske rooje wien mit

’t verleifde sjtel  en dit is geine lariekouk

Koum terech bie femieje Sjötjes in de boek

En dreve later hupske, poepgelökkig en tevree

Same in de richting van de zee 

Tekst en muziek : G Steinen